اول شخص مفرد (مجموعه داستان)

گفتن از زشتی به معنای گفتن از زیبایی هم است. اکثر زنان زیبایی که می‌شناسم از خودشان راضی نیستند و نقایص جزئی و زودگذر آن‌ها را به هم می‌ریزد، همان نقایصی که همیشه در ظاهر هر فردی پیدا می‌شود، آیا در مقایسه با چنین زنانی، زنی که زیبا نیست ولی از حقیقت زشتی‌اش لذت می‌برد آدم شادتری نیست؟ مهم نیست یک زن چقدر می‌تواند زیبا باشد چون به هر حال همیشه نقایصی دارد، به همین ترتیب مهم نیست یک زن چقدر می‌تواند زشت باشد چون همیشه بخشی از ظاهر او زیباست. جهان، بسته به این که چطور نگاهش کنیم، می‌تواند کاملا متفاوت و دگرگون شود. بسته به نحوه تابیدن پرتو خورشید بر اجسام، تاریکی به نور، یا نور به تاریکی تبدیل می‌شود؛ مثبت منفی می‌شود، و منفی مثبت.